Reidar Djupedal var fødd 1921 i Oslo og døydde i Trondheim 1989. Han vart cand. philol. i 1950 med hovudoppgåve om Ivar Aasen. Han var norsklektor ved Københavns Universitet i åra 1951-1956. Undervisninga omfatta og Århus. Frå 1956 til 1959 var han NAVF-stipendiat, og arbeidde med å gi ut Ivar Aasens brev og dagbøker. I åra 1956-57 underviste han og på Sagene lærarskule. I 1959 vart han universitetsstipendiat ved Universitetet i Oslo, og i 1962 dosent ved Universitetet i Bergen i nordisk målvitskap med særleg skyldnad til å forelese om nynorsk. Han ble professor ved Noregs Lærarhøgskole i Trondheim (Universitetet i Trondheim) i 1969. I åra 1972-75 var han prorektor ved Noregs lærarhøgskole. Han gjekk av for aldersgrensa i 1988, men heldt fram som seniorstipendiat. Opphaldet som norsk lektor i København vart ført vidare gjennom engasjement med å organisere norske sendelektorat fleire stader i Europa. Utval for norske sendelektorar vart skipa i 1966, ved konstituerande møte i Utanriksdepartementet. Reidar Djupedal vart vald til formann. Utvalet gav tilråding til lektorstillingar i norsk i utlandet, og gav lektorane råd i ymse spørsmål. Utvalet var eit frittståande rådgjevande organ oppnemnt av dei norske universiteta etter tilråding frå dei nordiske institutta. I 1980 vart det omdanna til eit fast organ under Utanriksdepartementet, og oppnemnt av det, etter tilråding frå dei nordiske institutta. Namnet vart endra til Rådet for norske sendelektorar og for norskundervisning i utlandet. Djupedal vart formann også i det nye rådet. Reidar Djupedal var medlem av Lærarutdanningsrådet 1969-73, medlem av Norsk Språkråd, nynorskseksjonen frå 1972, og medlem av utvalet for nordiske språk- og litteraturkurs. Fagfeltet til Djupedal var nordisk språkvitskap, og hans særlege interesse var Ivar Aasen. Han hadde òg interesse for minoritetsspråk som færøysk og frisisk. Den språkhistoriske interessen hans galdt ikkje berre Ivar Aasen, men førte med seg biografiske og språkhistoriske studiar om mange andre personar som Hans Mo, Rasmus Flo, Knud Leem og fleire. Ved sida av språkvitskapen hadde Djupedal særlege interesser for historie, lokalhistorie, folkeminne og folkemusikk. Han samla eit stort tilfang minnemateriale, særleg frå Selje. Frå Selje skreiv han mellom anna boka Selja i tusen år. Han skreiv mykje i Årbok for Nordfjord, der han òg var medlem av skriftnemnda. Om alle dei emna han handsama, førte han ei utstrekt brevveksling med ei mengd personar. Han skreiv òg ei rekkje bøker, artiklar og bokmeldingar. Slekta til mor til Reidar Djupedal kom frå Ål i Hallingdal. Morforeldra var Lars Vareberg (1864-1921) og Guri f. Sundre (1857-1934). Han var bankkasserar i Ål. Mora heitte Birgit Djupedal, fødd Vareberg (1895-1972). Far til Reidar Djupedal var Kristofer Djupedal (1877-1963) frå Selje. Frå 1911 til 1940 var han arbeidsskulestyrar ved Hallingdal arbeidsskule. Familien flytta attende til Selje i 1928, men faren heldt fram med arbeidsskulen i Hallingdal om vinteren fram til 1940, då tyskarane tok skulen. Reidar Djupedal hadde i vaksen alder hus i Selje, og han nytta det mykje.